22/02/25D'Pixelgréisst vun der Kamera bezitt sech op déi kierperlech Breet an Héicht vun der Pixeleenheet um Kamerasensor, typescherweis a Mikrometer (μm) gemooss. Dëst ass eng vun de wichtegste Kameraspezifikatioune fir Är Bildgebungsapplikatioun ze optimiséieren, well se souwuel d'Sensibilitéit vun der Kamera wéi och hir Fäegkeet beaflosst, fein Detailer festzehalen.
Obwuel d'Pixelgréisst vum Sensor wichteg ass, ass et tatsächlech déi resultéierend Pixelgréisst vum Bild, déi vill vun den Eegeschafte vun der Kamera bestëmmt, nodeems d'Vergréisserung vum optesche System ugewannt gouf. D'Pixelgréisst vum Bild gëtt duerch d'Pixelgréisst vum Sensor gemooss, gedeelt duerch d'Vergréisserung vum ganze System. Et gëtt dofir en signifikanten Ënnerscheed tëscht optesche Systemer mat fixer Brennfläch, wéi z. B. Mikroskopobjektiver, a fokusséierbare Systemer wéi konventionell Kameralënsen. Am leschte Fall kann d'Vergréisserung an domat déi effektiv Pixelgréisst vum Bild geännert ginn, andeems een sech méi no un oder méi wäit vum Objet beweegt, oder andeems een Zoomlënsen benotzt fir d'Vergréisserung z'änneren.
Fir optesch Systemer, déi fest Fokusplangmikroskopobjektiver benotzen, oder Lënsenbaséiert Systemer, wou souwuel den Zoomniveau wéi och d'Distanz zum Objet fix sinn, kënne méi grouss Pixel méi Liicht sammelen, wat eng méi grouss Empfindlechkeet bitt. Als Analogie wier en Eemer méi effektiv wéi eng Taass, wann Dir Reewaasser sammelt. D'Pixelfläch ass de wichtege Faktor, dat heescht, wann Dir Kameraen vergläicht, e Pixel, deen duebel sou grouss an X an Y ass, eng véiermol méi grouss Fläch huet a dofir véiermol sou vill Photonen ausgesat ass. A Situatiounen mat wéineg Liicht kann eng Erhéijung vun der Pixelgréisst massiv Virdeeler fir d'Empfindlechkeet bréngen, andeems déi erfuerderlech Beliichtungszäit oder de Liichtniveau reduzéiert gëtt.
An dëse fixe optesche Systemer kann den Nodeel vu grousse Pixelen an der Opléisung vu feine Detailer am Bild leien. Wat méi grouss de Pixel ass, wat méi grouss de Grad vun der 'Pixiléierung' vum Bild ass. Wann e Pixel an Ärem Bild 1 μm duerchmiesser huet, kann en keng Detailer méi kleng wéi ongeféier 2 μm uweisen, ouni datt Nopeschfeatures zu engem verschwommen ginn.
Wéi och ëmmer ass d'Pixelgréisst vun der Kamera net deen eenzege limitéierende Faktor fir d'Opléisung vu klenge Detailer. Och den optesche System huet eng Limit dofir, wéi kleng Detailer kënne sinn, ier se verschwommen ginn. All optescht System huet dann eng entspriechend minimal Pixelgréisst, ënner där wéineg bis guer kee Gewënn an der Detailopléisung ze gesi ass, awer ëmmer nach eng Strof bei der Empfindlechkeet entsteet. Fir Systemer op Basis vu Mikroskopobjektiven gëtt dës Limit haaptsächlech vun der numerescher Apertur (NA) vum Objektiv bestëmmt.
Eng Kamera mat enger Pixelgréisst vu 6,5 μm ass ideal fir 60x High-NA Mikroskopobjektiven. Kamerae mat 10 oder 11 μm Pixel sinn fir 100x High-NA Objektiver ugepasst. A jiddwer Fall kënne méi grouss Pixel méi Empfindlechkeet erméiglechen, awer méi kleng Pixel bréngen keng méi fein Opléisung vun den Detailer am Bild.
